Oude publicatie’s

ELL: St. Sebastianusgilde – Geschiedenis en tegenwoordige toestand.

Volgens ’t vaandel is deze schutterij in 1769 opgericht (noot 1). Papieren bewijsstukken kon men niet vertoonen en het zilver was zoek … (noot 2). Er zou toendertijd een schuts-akker geweest zijn. Het koningschieten vond ’s Zondags vóór Pinksteren plaats. Dit op den houten vogel (met plaat). De nieuwe koning ontvangt van elken medeschutter 25 ct. Meisjes bekransen zijne voordeur, waarna de schutterij met muziek driemaal om ’t huis trekt en vervolgens in ’t dorp het cafébezoek begint. De koning loopt in dien optocht gearmd met de meisjes, die hij daarna trakteert. Eene van haar is zijn ‘koningin’. Teren op patroonsdag (maaltijd), na eene Mis voor de overledenen. Er zijn 35 leden en de belangstelling is matig. Verplicht oefenen met de buks, op de bolletjes.

Het zilver, enz. Volgens de Lijst der Monumentencommissie bestaat dit uit:

• een plaat als te Ittervoort, geschenk van Maria Cunigonda van Sacksen;
• 1 koningsplaat;
• 1 keizersplaat, beide van 1769;
• Eenen vogel.
• Drapeau van rood fluweel, waarop gekruiste geweren, geborduurde patroon, naam en ‘opgericht 1769’. Deze zijn omstreeks 200 jaar oud.

Noot 1: Dit is onmogelijk aangezien men, volgens ’t zilver, in 1769 al eenen keizer had, toen dus tenminste in ’t derde vereenigingsjaar was.

Noot 2: Bij mijn eerste bezoek: in Oct. 1732, was het nergens te vinden; een jaar later daar terugkomend, mocht ik vernemen, dat er nog steeds naar gezocht werd. ’t Zou enkele jaren geleden te Stramproy (waar men een schuttersfeest bezocht) zijn achtergebleven.

Omtrent de oprichtingsdatum van schutterij Sint Sebastianus is officieel niets bekend. Vast staat echter dat zij in 1767 bestaan moet hebben. Dit kan afgeleid worden aan de fraaie zilveren platen van Keizer Melchior Bovy, met het jaartal 1769, welke nog steeds het omvangrijke koningszilver sieren.

Naast deze platen bevat het zilver nog enkele prachtige, ambachtelijk vervaardigde platen uit de vorige eeuw [19^de]. De kostbare zilveren vogel moet volgens deskundigen van veel vroeger datum zijn. Naast de feestdag van de patroonheilige St. Sebastianus (20 januari) was sinds de oudste tijden het koningschieten, met de hiermee verbonden onderlinge wedijver om de koningseer, de belangrijkste gebeurtenis binnen de vereniging.

De oudste reglementen en strafbepaling waarover de vereniging beschikt (1874) zijn dan ook in belangrijke mate op deze hoogtepunten afgestemd. In de loop der jaren heeft de schutterij 4 keizers gekend:

• Melchior Bovy 1769
• Christ Caris 1894
• Jan Verkoelen 1898
• Leo Corstjens 1965.

Dat de schutterij in vroegere jaren een belangrijke plaats innam in een kleine gemeenschap blijkt uit de oudst bekende ledenlijst (1898), waarop de namen voorkomen van 37 werkende en 37 ere-leden. Als de vooroorlogse periode van de schutterij ter sprake komt, hoort men bij de oudere leden nogal eens de namen noemen van G. Vries (Sille Graad) en Sjaak Camp (Teune Sjaek) als mensen welke een grote rol vervulden binnen de vereniging. In de periode 1931-1835 was de schutterij rustend. Op 18 mei 1936 vindt de heroprichting plaats waarbij 34 leden toetreden.

In de naoorlogse jaren is de evolutie van de schutterijen in een stroomversnelling gekomen. St. Sebastianus heeft steeds alles in het werk gesteld om de ontwikkeling bij te blijven en zo goed mogelijk voor de dag te komen.

Zo heeft de uniformering altijd veel aandacht gehad. Vooral de historische uniformen welke in 1967, bij het 220-jarig bestaan werden aangeschaft waren in groepsverband en groot succes. Jammer dat zoveel leden er zich als eenling minder ‘happy’ in voelden, waardoor continuering niet mogelijk was. In 1958 werd een drumband opgericht welke ongeveer 15 jaar lang grote successen wist te behalen.  En daarna, waarschijnlijk als gevolg van een te zware agenda, maar ook door te weinig aanwas enige jaren in een sukkelstraatje geraakte.

Momenteel is het animo weer groot en het ledenaantal opgelopen tot 26, terwijl er nog een 7-tal aspiranten in opleiding is. De vendelgroep welke uit 1967 dateert, bestaat uit een mannelijk en vier vrouwelijke leden en levert tijdens de optocht een belangrijke bijdrage aan het geheel van het korps. Bij het in gebruik nemen van nieuwe uniformen in 1981 werden de ‘manschappen’ uitgerust met geweren. Het voornemen om ook een exercitiegroep te formeren is door tekort aan potentieel niet van de grond gekomen.

Sinds 1977 heeft de schutterij er in de vorm van het ‘Dorpsschuttersfeest’ een nieuw jaarlijks hoogtepunt bij. Dit feest is inmiddels uitgegroeid tot een dorpsgebeuren, waaraan door ongeveer 50 zestallen (300 personen) wordt deelgenomen. Dit is wel de meest ideale manier om de bevolking met het schutterswezen in contact te brengen. Schutterij Sint Sebastianus telt momenteel 49 geüniformeerde en 28 niet geüniformeerde leden.